Ondanks mijn biebpas (mijn heiligdom) kan ik het niet laten om af en toe een boek te kopen. Vaak is dat bij de boekverkoop van de bieb, want daar kom ik toch het meeste. Voor een habbekrats heb je dan een pracht exemplaar in je bezit. Soms met wat kleine beschadigingen, maar dat geeft het boek alleen maar meer karakter.
Het boek: ‘Een vlucht Zwaluwen’ van Sarah Harrison stond al een tijdje op mijn ‘die-wil-ik-heel-graag-lezen’ lijst. Ik trof het net voor onze vakantie in de boekverkoop! Ik kon het dus echt niet laten liggen en binnen een mum van tijd was het ingepakt in mijn vakantiebagage :).
De achterkant van het boek:
geeft een heel ander beeld van het boek dan ik in werkelijkheid heb ervaren. Ik verwachte een romantisch verhaal, met hunkeringen naar liefde en een passievolle affaire maar kreeg verre van dat. Het verhaal geeft de grootste hoofdrol aan de voormalige soldaat Ashe. Hierdoor wordt je als lezer erg vaak teruggebracht naar zijn (oorlog)verleden, inclusief de gruwelijke gebeurtenissen die hij meemaakte in de oorlog. Een oorlog die hem letterlijk en figuurlijk vormde. Ondanks dat, doet hij zich voor de buitenwereld anders voor dan wat in hem schuilt: een duivel.
‘Een doordringend verhaal waar ik in het begin tegenop keek….’
Ashe wil, na de oorlog, zijn leven opnieuw beginnen. Dat probeert hij in het plattelandsdorp Eadenford. Door zijn ‘schijnheilig voorkomen’ van hard werkende, bescheiden man wordt hij al snel geaccepteerd en gerespecteerd. Hiermee werkt hij zich een weg in het leven van de dominee en zijn vrouw om dat uiteindelijk ten gronde te richten.
Een doordringend verhaal waar ik in het begin tegenop keek toen duidelijk werd dat er gruwelijke en gedetailleerde oorlogsdetails in voor kwamen. Echter kreeg het verhaal greep op me en sloeg ik al snel de laatste bladzijde om. Ik moest wennen aan de schrijfstijl, vooral die over de oorlog: rauw, hard en vanuit een beschadigde geest verteld. Echter was dat wat mij liet doorlezen, afvragen wat er nog meer achter schuil ging, waarom en vooral hoe alles zo uiteindelijk uitpakte. Het boek heeft een plot wat je voelt aankomen maar waar je elke keer net niet de vinger op kan leggen totdat het uit de doeken wordt gedaan. Een knap staaltje schrijfwerk.
what do you think?