Engels op de basisschool. Hoe gaat dat nu? Vroeger kreeg men pas voor het eerst te maken met Engels op de middelbare school. Lang geleden. En zo’n twintig jaar terug verschoof dat al een beetje. Engelse lessen werden geïntroduceerd op de basisschool. De bovenbouw van de school kreeg les in deze taal. Groep zeven en groep acht. Nu is dat op de meeste scholen wel weer veranderd. De leerkrachten moeten hun klas zelf Engels geven. Of het nu groep één is, groep twee, groep vijf of groep acht. Iedereen maakt al kennis met deze vreemde taal. Ook zijn er steeds meer scholen die een extern iemand laten komen, om de Engelse lessen te verzorgen. Hoe gaat dat in zijn werk?
De native speaker
Als er iemand in dienst wordt genomen buiten de standaard leerkrachten om, heet zo iemand een native speaker (in het geval van Engels dan). Deze persoon zal goed Engels moeten spreken. Het kan dus voorkomen dat er iemand in dienst komt, die zelf Brits, Amerikaans of Canadees is. Dan weet je zeker dat deze persoon weet wat er gedaan moet worden, het is immers zijn of haar moedertaal.
Ook kan er gekozen worden voor iemand de Engels heeft gestudeerd. Een docent Engels bijvoorbeeld, heeft al heel wat jaren zelf les gehad in de taal, waardoor het een soort tweede moedertaal is geworden. Vaak is het zo dat de native speaker de lessen verzorgt en overneemt van de leerkrachten. En dan ook in alle klassen. Onderbouw en bovenbouw. Dat is voor de leerkrachten een stukje minder last op de schouders!
De Engelse lessen
Vaak wordt er op school al gewerkt met een bepaalde methode, waar de native speaker dan verder mee kan werken. Methodes zoals My name is Tom zijn heel bekend op basisscholen. Daarvan is er een gewoon boek en een bijbehorend werkboek. Daaruit kunnen prima lessen gegeven worden. Ook werken veel scholen met Holmwoods. Dit is een methode die zowel klassikaal gebruikt kan worden als individueel: op de computer kun je heel veel oefeningen doen. Meestal gebeurt dit pas echt in de bovenbouw.
Is er te weinig informatie in de methode om de lessen te vullen, dan is er in de meeste gevallen wel ruimte om zelf materiaal toe te voegen. In de hogere klassen wordt sowieso veel focus gelegd op de vaardigheden: lezen, luisteren, spreken en schrijven.
Blootgesteld aan de taal
Het is per klas en per leerling heel verschillend hoe ze erin zitten. Sommige kinderen zijn thuis veel bezig met films en games, anderen juist helemaal niet. Dit zorgt voor een groot verschil in niveau onder de leerlingen, wat soms best wel problemen kan opleveren. Zo kan het ervoor zorgen dat leerlingen gaan achterlopen op degenen die juist veel Engels kennen (door te gamen of films te kijken bijvoorbeeld). Ook het gebruik van social media draagt bij aan de kennis van Engels bij de leerlingen. Dus als daar thuis weinig mee gedaan wordt, worden kinderen dus amper of niet aan de Engelse taal blootgesteld. Logisch dat er dan een verschil optreedt! Gelukkig is hier veel aan te doen, door juist die zwakkere leerlingen meer te betrekken bij de lessen en goed de focus te leggen op de vaardigheden. Woordenschat is daarbij ook heel belangrijk. Zo trekken ze weer bij en kunnen ze mee met het niveau van de rest van de groep.
