Wie dacht dat jongens makkelijk waren met aankleden heeft het MIS! Het zijn net meiden, maar dan nog een tikkeltje erger! Lees hier wat ik ’s ochtends vroeg meemaak voor de kledingkast van ons kleine ventje en waarom ik echt niet snap waar al die ophef voor nodig is…..
Daar sta je dan, 7 uur ’s ochtends met een hoofd wat nog wil slapen en eigenlijk nog helemaal niet klaar is voor een heftige discussie met een kleuter………
Wat vooraf ging: Je bent trots op jezelf dat je de wekker trouw bent gebleven en jezelf op tijd uit bed hebt gesleept naar de douche, de juiste kleren hebt aangetrokken (lees wat mooi bij elkaar past en vooraan lag), je mascara redelijk recht op je wimpers hebt gezet en je haar wat in model hebt geduwd. Tussendoor is het kleutertje allang wakker en lekker aan het spelen (lees spring wakker en klaar voor de dag!). Nadat je dus zelf eindelijk klaar bent is kleuter aan de beurt. Je hebt al een paar keer, tussen de mascara en het föhnen door, geroepen dat kleuter zelf even in de kast moet kijken wat hij aan wil trekken. Want dat jij zijn kleertjes uitzoekt is totaal geen optie meer, want hij wil ‘ZELF KIEZEN‘! Zoals er bij bijna alles stellig uit komt. Maar goed, dat is natuurlijk niet gebeurt want zijn speelgoed is veeeeeel belangrijker.
Totdat we dan uiteindelijk wel bij het keuzemoment van zijn kleding komen. Na 3 keer vragen of hij zelf wil komen kiezen heb je het zelf maar gekozen. Zelf vind je het een super leuk setje. Natuurlijk is dat niet wat hij wilt en wordt het resoluut afgekeurd. ZELF KIEZEN. Dus dat doen we dan ook maar, want anders komen we nooit naar beneden en op tijd naar school. Nadat hij de hele kast heeft doorgenomen (lees: alles er half uitgetrokken om het allemaal goed te kunnen zien) komen we toch weer uit op het eerste setje kleding (wat ik in eerste instantie had uitgezocht!) wat hij wel wilde overwegen.
Dan nog aankleden. Hij kan het prima zelf maar het is ooooooo zo makkelijk als ik het doe. Die discussie probeer ik nog wel eens aan te gaan (lees: als ik daar de energie voor heb) maar meestal ook wel even niet. Dus kleed ik kleuter dan maar aan en kunnen we eindelijk naar de badkamer voor tanden poetsen, gezicht wassen en haren in de gel brengen. Dat mag ik nog wel! Dan kunnen we naar beneden voor de boterham.
En als je denkt, we zijn er, MOOI NIET!!
Er moeten ook nog schoenen aan. Hij heeft 3 paar buitenschoenen, 2 paar sloffen, 1 paar slippers en 2 paar laarzen. Dus ook daar moet weer uit gekozen worden en tjaaaa, je raadt het al. De sloffen en slippers zijn favoriet. Dus dan gaan er nog 10 minuten overheen voordat ik duidelijk heb gemaakt dat sloffen toch echt niet handig zijn in de regen en uiteindelijk zijn we dan totaal aangekleed. Pfffff!!
Conclusie: ik moet binnenkort echt eens die kast gaan uitdunnen zodat er minder keuze is ;)!
Ken jij dit ook?! Ik hoor graag verhalen van lotgenoten :)!
P.S. De foto van de kledingkast staat echt bij ons thuis! Het was een oude vitrinekast die ik pimpte tot een leuke kledingkast. Klik hier om te zien hoe ik dat deed.
1 COMMENT