Vroeger deed ik dat zonder een centje pijn of angst, maar tegenwoordig lig ik zwaar gespannen op die stoel. Ja, ik bedoel die van de tandarts. Bij mij geld: ‘Hoe ouder, hoe gekker banger’…….
Gespannen voor de tandarts
Als je mij 5 jaar geleden zou vertellen dat ik voortaan met tegenzin (en zelfs met lichte spanning) naar de tandarts zou gaan, dan zou ik je voor gek verklaren. Ik ging altijd fluitend, koekie eitje! Maar ja, ik had ook bijna nooit wat. Nou ja, ik heb in mijn jeugd ooit 3 gaatjes gehad, maar dat heeft weinig indruk op mij gemaakt. Ik kan me niets meer van die behandelingen herinneren. Ik was toen nog vreesloos :)!
Twee jaar geleden ben ik gewijzigd van tandarts, want mijn tandarts ging met pensioen. Bij mijn huidige tandarts ging er een nieuwe ’tanden-wereld’ voor mij open. Het is een aardige kerel, die tandarts van me, maar hij doet dingen met me! Die ben ik niet gewend, laat staan dat ik ze prettig vind. Hey, ik heb het over mijn gebid hé, blijf gefocused ;)!
De eerste keer dat ik bij hem in de stoel mocht komen liggen was ik nog relaxed en van geen kwaad bewust. Er hing zelfs een leuke plafond versiering waar je vanuit de stoel naar toe kon kijken. Verfrissend, dacht ik nog. Maar wat een misleiding! Ik werd onaangenaam verrast met apparaten in mijn mond die schrille, piepende geluiden maakten en mijn oren (door de hoge tonen) lieten klapperen. Echter was dat niet het enige. Dat nieuwe apparaatje ging eens een grote schoonmaak maken in mijn mond. Het werd een zeer grondige voorjaars schoonmaak die mij even liet beven op mijn stoel (het zweet brak me gewoon uit, wat gebeurde er toch allemaal!). Ze noemde dat ‘een routine gebidsreiniging’, dus dat zou elke keer plaats vinden. Aaaaahhh, ik vond het meer een drill moment in een tunnel waar het woord relaxed niet te vinden was!!
Sinds deze hernieuwde kennismaking met de tandarts ben ik dus NIET meer relaxed voor een afspraak. Al kan ik heel goed toneelspelen voor mijn zoontje, die er gelukkig wel fluitend heen gaat (ze hebben namelijk LEGO in de wachtruimte!). Nu is er de vorige keer bij mijn tandartsenbezoek een aankomend gaatje geconstateerd (oje, oje!) dus moet ik binnenkort terug. De afspraak kon wel even ergens tussendoor geplaatst worden, hooguit 15 minuten zou hij gaan duren. Dus je snapt het al: daar heb ik zin in, NOT!! Wat ik daar van kan verwachten……..
Nu hoorde ik laatst nog op een verjaardag over wortelkanaal behandelingen, kleine tandoperaties en nog meer van die gruwelijke verhalen. Ik heb maar meteen gezegd dat ik ze helden vond! Want tja, ik ben al nerveus voor een preventieve behandeling voor een gaatje.
Hoe zit het eigenlijk met jou? Ga jij relaxed naar de tandarts? Heb je tips voor mij?
Ik lees het graag, want ik kan wel een ‘steuntje-in-de-rug’ gebruiken voor mijn aankomende bezoek!
what do you think?